بررسی گوگردزدایی بنزین پیرولیز (c7 – c9) پتروشیمی تبریز با استفاده از روش های اکسیداسیون و مواد نانو ساختار

نفت یکی از مهم ترین منابع انرژی در جهان است که به دلیل داشتن محتوای گوگردی قبل از استفاده باید مورد فراورش و گوگردزدایی قرار گیرد. در حال حاضر عمده روشی که برای این کار استفاده می شود گوگردزدایی هیدروژنی می باشد. با توجه به اینکه امروزه هدف کاستن میزان گوگرد تا حد زیر ppm 10 برای سوخت ها می باشد، این روش مناسب نبوده و باید روش های جایگزین معرفی شوند. این پژوهش باهدف یافتن روشی مناسب برای گوگردزدایی انجام می گیرد که پس از بررسی های اولیه و مطالعه کارهای قبلی بیشتر تمرکز بر روی روش جذبی می باشد. حال آنکه روش های دیگری همچون اکسیداسیون و استخراج، استفاده از مایعات یونی، گوگردزدایی بیو و ... نیز وجود دارند. درروش جاذب ابتدا با استفاده از فلزات نیکل، سریم و منیزیم به اصلاح زئولیت y مورداستفاده پرداخته می شود و سپس زئولیت های تهیه شده مورد احیاء قرار می گیرند تا برای انجام فرایند گوگردزدایی آماده شوند. پس از انجام این مراحل عمل گوگردزدایی صورت می گیرد. درروش جذب، از کربن فعال نیز جهت حذف ترکیبات گوگردی استفاده می شود. همچنین برای داشتن حالت مقایسه ای گوگردزدایی با استفاده از روش اکسیداسیون شیمایی نیز به صورت تک نقطه ای بررسی می شود. نتایج به دست آمده نشان می دهند که استفاده از روش اکسیداسیون شیمیایی به دلیل چندمرحله ای بودن فرایند و نیز به علت عدم قابلیت بازیابی مواد مصرفی در حال حاضرجهت استفاده در واحدهای صنعتی مناسب و اقتصادی نمی باشد. درحالی که این موضوع در استفاده از روش جذب تقریباً حل شده می باشد. نتایج مربوط به روش جذب نشان می هند که استفاده از زئولیت اصلاح نشده عملکرد مناسبی نداشته و قبل از استفاده باید مورد اصلاح قرار گیرند. همچنین اصلاح زئولیت باید با توجه به ساختار الکترونی فلز مورداستفاده انجام شود. چراکه وجود ترکیبات آروماتیک بالا در داخل ترکیب یک مانع بزرگ و مهم در مسیر جذب ترکیبات گوگردی می باشد.